İddiaya göre Y.G. çarşı taraflarında M.V. idaresindeki ticari taksiye bindi. Taksi ile önce terminale yakınını almaya giden Y.G. daha sonra kendisini Ziya Gökalp Mahallesindeki evine bıraktırdı. 300 lira tutan taksi ücretini parası çıkışmadığı gerekçesiyle ödemeyen şahıs taksiciye çeyrek altın verdi. Taksici M.V. şahsa bin 500 TL verirken 300 lira da borçlandı.
Daha sonra altını kuyumcuya götüren taksi şoförü altının sahte olduğunu öğrendi. Y.G.’ye ulaşmayan M.V. karakola giderek şikayetçi oldu. Sanık hakkında dava açıldı. Davanın ilk duruşmasında söz alan sanık Y.G.,”Çarşıdaydım yeğenim gelecekti onun için terminale gidecektim. Taksi çevirdim önce terminale oradan da Ziya Gökalp mahallesindeki evime gittim. Param çıkışmadı. Düğünümde takılan çeyrek altınlardan birini verdim. Bin 500 TL aldım, 300 TL taksi ücretine kesilecekti bana 300 TL daha verecekti. Aradı altının sahte çıktığını söyledi inanmadım. Bir tanıdığıma da bir kaç tane borç olarak vermiştim. O aradı altınların sahte çıktığını söyledi o zaman inandım” dedi.
Müşteki ise, “Zararımı karşılarsa şikayetçi değilim” diye belirtti.
Mahkeme heyeti dosyayı uzlaşmacıya gönderdi.